|
|
ԲԱԺԱՆՈՒՄ
ԲԱԺԱՆՈՒՄ
Հիշում ես ինչպե՞ս ենք իրար հանդիպել
Առաջին հանդիպումից հետո ինչքան եմ տանջվել
Այդ ժամանակ ես դու ինձ ասել,
Որ ինձ չափից շատ ես սիրել:
Մենք սիրում էինք այս խենթ անձրևը
Գիտեմ անձրևն էլ էր մեզ շատ սիրում,
Մեզ հետ խոսում,պարում էր անձրևը
Ես ու դու քայլում ենք ու լռում:
Ամեն երեկո աստղերն ենք հաշվում
Բաց պատուհանից երկնքին նայում.
Ու մտածում ենք թե ինչպե՞ս է լինում
Սիրահար զույգերն ինչո՞ւ են բաժանվում:
Երդվում էին միմյանց, որ չենք բաժանվի
Այս կյանքում մեզ մի բան կխանգարի
Լոկ դաժան մահը կարող է տանել
Ու մեզ իրարից հավերժ բաժանել:
Ավաղ, այս ամենը դատարկ խոսքեր էին,
Որոնք հեռացել են անցյալի գիրկը
Հիմա դրանք չկան, գնացին
Ու փակվեց էջը, մեր փոքրիկ գիրքը:
Այդ գրքից մնացել են մի քանի էջեր
Որոնք չեն այրվել, հուշեր են դարձել,
Իմ մտքում շրջում են մտքեր ու խոսքեր,
Այն ջերմ խոսքերը, որ քեզնից եմ լսել:
Ամեն ինչ չէ, որ մոռացվում է
Ամեն ինչ չէ, որ ջնջվում է.
Ուղղակի պետք է մի բան միշտ հիշել
Դու երբեք ինձ արժանի չես եղել:
Երբ քեզ հիշում եմ, հիշում եմ մի բան
Այս կյանքում ոչինչ չի մոռացվում,
Չեմ կարող ջնջել սրտիցս մի բան
Որ դու այլևս ինձ չես պատկանում:
ՄԱՐԻՆԱ ԱՎԱԳՅԱՆ
|
Հոդվածների Խումբ: ՍՐՏԻ ԽՈՍՔԵՐ | Ավելացրել է: (13.08.2010)
| Հեղինակ: MARINA 
|
| Դիտումներ: 3531
|
Ավելացնել Մեկնաբանություններ կարող են միայն գրանցված մասնակիցները [ ԳՐԱՆՑՈՒՄ | ՄՈՒՏՔ ] |
|
| ՀԱՇՎԻՉՆԵՐ |
Օնլայն Մասնակիցներ 1 Հյուրեր 1 Օգտվողներ 0 |
|
