Առաջին համբույր
Այս
իրիկուն ես ուշ դարձա, ուշ դարձա տուն,
Ես դարձա տուն այսօր շիկնած ու
ահադեմ.
Թվաց բոլորը փողոցում ինձ են նայում
Եվ իմ մասին արդեն
դիտեն, արդեն գիտեն:
Այս իրիկուն ես ուշ դարձա, ուշ դարձա տուն
Ես
դարձա տուն , եվ տխուր էր սիրտս տխուր,
Թվաց անդարձ կորցրել եմ գանձ
մի անհուն,
Եվ իմ աչքին ափսոսանքի արցունք կար լուռ:
Ես տուն
դարձա ու հոգուս մեջ ահ կար թաքուն,
Դռների մոտ մայրս, մայրս ելավ իմ
դեմ.
Նրա աչքերում ես փնտրեցի կասկած ու քեն,
Եվ նախատիք ես փնտրեցի
նրա աչքերում:
Բայց, ոչ, այնտեղ նույն գորովն էր , նույն սերը հեզ
Նայում
էր նա այնպես խաղաղ ու անսքող.
-Ախ, մի նայիր ինձ ալյեվս մանկան որպես,
Մայր
փոխվել է , փոխվել է արդեն աղջիկը քո:
|
