Նավասարդեան առավոտի ժամն է Լուսափաել, էրգիրը  քնի մեջ,
Հայա աստվածները  Ծիր Կաթինեն իջան  Սրբոց  Գետը Արածանի ,
Ջուրը մտան, զիրանց աստվածային Կենաց  ուժը տուեցին
Արածանի  Սուրբ Գետի ակնակիտ ալյաքին, բարձրացան էրգինք:
Աստվածների Նավասարդեան Կենաց  ուժ  ու  զորութիւն առած
Զուլալ ջրերը Սուրբ  Արածանի  կոհակ-կոհակ  կարկաչելով,
Ափերին զարնվելով ,վազում ցողում են դաշտերը Սրբոց,
Ու աստվածային  եռանդ, զորություն   հաղորդում ողջ  Հայա էրգրին:
Նավասարդի  առավոտ , Փայլածու, Այգից մինչ Ծայգ՝  Հայկա ժամանակի,
Էրգնքի մութը հուշիկ սահելով անհետացավ   էրգրի երկնակամարից,
Բացվէց  էրգինքը ու էրգիրն առավ էրգնային մուգ կապույտի լուսերու մեջ:
Հայկազուններ   նավասարդեան  շքերթին կպատրաստեն,
Նախահայր  Հայկի Փառահեղ  տոնը հաղթանակի,
«Զհաղթեալ Հայկն հզօր, Բելին՝ բարբարաոս
Եվ ստղեծվեալ ազգն  հայկազուն »
Հայգ Նահապետը  Էրգնքի Աղեղը՝ Քառագույն Ռայը  ուղարկեց Էրգիր,
Հաղթական  խորհուրդը , շուք ու հանդեսը Հայկազուն Էրգրի:
էրգնքից -էրգիր Արեւի  ճաճանչներեն  կծածանէ Քառագույն  Ռայը
Կապույտն    Էրգինքն է՝  Արարչաց     էրգրի,    Ծիրանին՝    Արեգակայ   Բարեպաշտությունը՝  Առաքեալ   Էրգրի,
Կարմիրը  պայքարն  ու արիւնը  Հայա Քաջերի՝    Քաջազուն Էրգրի,
Սեւը՝   արգավանդ  հողը՝  Պտղատու  Ցուլի   խորհուրդը  Բնապաշտ  էրգրի
Էրգնքից էրգիր  Արեւի ճառագայթեն կփայլէ հայա խորհուրդը  հաղթական,
Արեւ-Արծիվը  Արայի ծիվը  էգավ  ու  նստեց Կապույտին էրգնային:
Արեւ-Վիշապը    եկավ  կանգ առավ   Ծիրանին  Արեգակայ,
Արեւ-Առյուծը     եկավ  ու բազմեց    պայքար- կարմիրին,
Արև-Ցուլը  կյանք տվող, արական պտղատվության խորհուրդն առնական,
Տիրակալը  հպարտ, Էգավ, կանգ առավ  էրգրի ցելերին արգավանդ  ու Սեւ:

Հեղինակ ` ԿԱՐԻՆԵ ՀԱՅՐԱՊԵՏՅԱՆ